ซินเดอเรลล่าแมน แอนด์ เดอะ บีสต์ ตอนพิเศษ ๑๑ NC ฉากที่ ๒

ห้ามคลิกขวาและลากเมาส์คลุมข้อความ





“บอกกี่ทีแล้วว่าอย่าเรียกแค่ชื่อ”
คนฟังผุดยิ้ม “เรียกชื่อเมียตัวเองผิดม่องใด๋ครับ” ว่าจบก็กัดเนื้อไหล่ด้วยความมันเขี้ยว
“อื้อ เด็กบ้า...” คนถูกกระทำมุ่นคิ้ว ผิวสีขาวสะอ้านแดงเรื่อขึ้นจนต้องให้คนทำจูบซับปลอบ สวมกอดให้อัฐษไชยรู้ว่าคนด้านหลังก็เปลือยด้วยเช่นกัน ชายหนุ่มยกมือสางผมที่ตกลงมาปรกหน้า รู้ทันว่าที่อีกฝ่ายตามเข้ามาถึงในห้องน้ำเพราะต้องการอะไร แต่มันไม่ใช่เวลา ที่สำคัญก็ไม่ได้อยู่กันสองต่อสอง แม้ว่าจะมืดค่ำดึกดื่นแล้วก็ตาม และห้องน้ำเล็ก ๆ นี่ก็ไม่ได้กักเก็บเสียงถึงเพียงนั้น
อัฐษไชยดึงมือซนออกจากตัว ผลักใบหน้าหล่อคมของอีกฝ่ายออก
“ดำหลงคุณอัฐษ์จนโงหัวบ่ขึ้นเลย ฮู้บ่” คนด้านหลังกระซิบผ่านเสียงน้ำ อ้อนเสียจนคนฟังใจอ่อน ยอมให้หนุ่มอีสานฝังจูบตามใจ “ขั่นฮู้ว่ามีเมียแล้วสิมีความสุขจั่งซี่ ดำยอมมีตั้งนานแล้ว”
อัฐษไชยใจเต้น เมื่อมือหนาขยับอยู่บริเวณบั้นท้าย
“เราไม่ได้ตกลงกันแบบนี้สักหน่อย อื้อ...” ขาคนกล่าวอ่อนเปลี้ยขึ้นมา เมื่ออะไรรุ่มร้อนบดเบียดเสียดเข้ามาในกายอย่างไม่บอกไม่กล่าวจากด้านหลัง ชายหนุ่มเม้มปากแน่นไม่ให้ส่งเสียง ตัวโก่งงอจนดำต้องกอดรั้งไม่ให้ล้ม และกอดจูบเร้าอารมณ์ให้ชายหนุ่มคลายความกังวลลงไป
หน้าอัฐษไชยยับยู่ คนที่โดนทำ มันควรจะเป็นดำซี!
“คุณอัฐษ์ ขั่นบ่มักที่ดำเอ็ดแบบนี้ กะบอกดำมาตรง ๆ” คนด้านหลังกระซิบ ดึงมือชายหนุ่มไปจูบซ้ำ ๆ อัฐษไชยหอบหายใจ สมองมึนเบลอไปหมด ทำได้เพียงเม้มริมฝีปากแดงจัดเพราะถูกรั้งเหนี่ยวให้หันไปรับจูบ ไม่ให้ปล่อยเสียงรบกวนใครออกไป
“แต่ดำเซื่อว่าคุณอัฐษ์มัก เพราะคุณอัฐษ์เฮ็ดหน้าพอใจตลอด มันปิดบ่มิดเลย...ดำฮู้ ว่าแบบนี้เฮามีความสุขกันทั้งคู่”
เสียงของดำพร่าไหวอยู่ข้างหูอัฐษไชย ก่อนจะขับเคลื่อนเครื่องยนต์อยู่ด้านหลัง อัฐษไชยยกมือกำเส้นผมบริเวณท้ายทอยอีกฝ่ายแน่น ยามความรุนแรงเพิ่มพูนขึ้นอีกระดับหนึ่ง คนด้านหลังเอื้อมมือมาปิดปากไม่ให้ส่งเสียงดัง ด้วยคงรู้ว่าตอนนี้ชายหนุ่มไม่อาจควบคุมสติได้แล้ว ชายหนุ่มสะบัดหน้าหาอิสระในขณะที่บทรักเร่าร้อนมากขึ้นไปทุกที
อัฐษไชยกลืนน้ำลายลงคอ เมื่อดำลดหย่อนแรงลง โน้มตัวเข้ามากระซาบเสียงหวาน “รู้สึกดีบ่”
อัฐษไชยพยักหน้ารับ ก้มลงมองมือหนาที่กุมจับด้านหน้าให้
“ดำ...”
“ดำอยู่นี่แล้วครับ สิเฮ็ดให้มีความสุขตลอดไปเลย ยอมรับดำได้บ่”
แม้ไม่รู้ว่ามันจบแบบนี้ได้อย่างไร อัฐษไชยก็ยังคงพยักหน้า เพราะตอนนี้ไม่มีอะไรที่แย่เลย ชายหนุ่มยอมลดความคิดที่มีมาตั้งแต่ต้นของตัวเองทิ้งไปเสีย ปล่อยให้ทุกอย่างเป็นไปอย่างที่ควรจะเป็น อย่างน้อย เขาก็ได้เห็นว่าดำมีความสุขและต้องการความรักจากเขามากขนาดไหน ในช่วงหนึ่งปีที่ผ่านมา
แค่ได้รับความรักกลับมาเช่นนี้ คนที่รออยู่ฝ่ายเดียวก็เป็นสุขเกินจะบรรยายแล้ว
เป็นสุขจนจะบ้าอยู่แล้ว...







ความคิดเห็น