ห้ามคลิกขวาและลากเมาส์คลุมข้อความ
“เธอจะทำอะไร ถ้าทำลงไปต้องมาเสียใจทีหลังแน่รพี ตั้งสติหน่อย เธอเมามากนะ” รุจิรัชน์เบิกตาขึ้น เมื่อเห็นเด็กบนตัวผู้บังคับจูบเขานั้นกำลังถอดผ้าถอดผ่อนออกจากตัว หลังจากจูบเขาอย่างกับคนหิว ที่เพิ่งเจอโอเอซิสกลางทะเลทราย
หากทว่าเมื่อถูกปรามแทนที่จะกลัว เจ้ารพีกลับสายหน้าปนหัวเราะ
“ไม่ต้องมาทำเป็นเล่นตัวเลยคุณชาย บอกมาเถอะว่าคุณอยากเอาผม”
“เธอว่าอะไรนะ” ไม่คิดว่าเด็กตรงหน้าจะกล้าพูดคำพวกนี้ออกมาได้ รุจิรัชน์มุ่นคิ้ว มองคนด้านบนยิ้มกรุ้มกริ่ม ขยับนิ้วชี้มาแตะบนรีมฝีปากเขา ลูบไล้ล้อเลียนอยู่เช่นนั้น ก่อนจะโน้มมาใกล้ ถามอย่างตรงไปตรงมาว่า “คุณอยากเอาผมใช่ไหมล่ะ”
“รพี!”
“แต่เพราะมัวแต่วางท่าว่าตัวเองเป็นคุณชาย ก็เลยปอดแหกไม่กล้า เพราะว่าคุณสูงส่งเกินไป”
“ว่าไงนะ!” รุจิรัชน์ย้อนหน้าขมึงทึง ยังไม่ทันรู้ตัวก็ถูกฝ่ามือของคนบนตัวฟาดเพียะมาที่ข้างแก้มเข้าให้แล้ว นั่นทำให้ราชนิกุลหนุ่มเริ่มจะมีน้ำโหขึ้นมาอีกนิด ร่วมด้วยการถูกพูดจายียวน ตั้งใจจะลุกไปหยิบไม้เรียวมาตีให้เข็ดหลาบ
หากทว่าเมื่อเห็นสายตาท้าทายของคนกระทำ ความรู้สึกขุ่นมัวทั้งหมดกลับมลายหายไปอย่างไม่รู้ตัว แปรเปลี่ยนมาเป็นตื่นเต้นได้อย่างไรก็ไม่อาจทราบ อาจเป็นเพราะสีหน้าของคนบนตัวนั้นไม่เหมือนเดิม คนตรงหน้าไม่ใช่รพีจอมขี้อ้อนคนเก่า มันดูไม่ใช่รพีอย่างสิ้นเชิง ราวกับเป็นคนละคน...
ชายหนุ่มจ้องอีกฝ่ายเขม็ง กำลังเริ่มคิดหาทางทำให้แน่ใจว่าที่คนตรงหน้าเป็นอยู่นั้น มันจริงสักแค่ไหน
“ฉันเปล่า...”
พูดจบแก้มอีกข้างก็ถูกตบทันที
“โกหก!” เจ้าของร่างบนกายขึ้นเสียง ก่อนจะเอื้อมมือยาวไปด้านหลัง ทั้งทำหน้าโกรธจนยับยู่ แต่สักพักก็หัวเราะเยาะ เมื่อลูบเป้ากางเกงของรุจิรัชน์เห็นว่าอะไรเป็นอะไร “ดูซิ แข็งขนาดนี้แล้วยังจะมาปฏิเสธอีก ใช้ไม่ได้เลยนะครับคุณชาย...นี่แค่ผมจูบคุณก็เป็นซะขนาดนี้แล้ว ยังบอกว่าไม่คิดอะไรอีกเหรอ”
เขาเพิ่งรู้จักจริง ๆ ก็วันนี้เอง รุจิรัชน์กัดฟันคิดในใจ
สีหน้าของรพีตอนนี้เร้าอารมณ์เป็นบ้า
เป็นครั้งแรกที่เขาได้เจอ คนที่กระหายความตื่นเต้นเรื่องเซ็กส์เหมือนกัน คนที่พออยู่บนเตียงแล้วสามารถเป็นใครก็ได้เพื่อตอบสนองความตื่นเต้นเร้าอารมณ์ให้ตัวเอง ซึ่งตอนนี้ เจ้าตัวคงกำลังสนุกอยู่กับการเป็นเจ้านาย ผู้คุมเกม ผู้ปราบพยศ และรุจิรัชน์ยินดีเหลือเกินที่จะเล่นเป็นทาสจอมรั้นให้ “ฉันบอกว่าเปล่าไง...”
แก้มของชายหนุ่มถูกตบอีกครั้ง คราวนี้ได้รสชาติของเลือดที่กลบปาก
“อา ๆ เลือดไหลแล้ว ไม่ดีเลย” รพีแตะริมฝีปากของชายหนุ่ม ก่อนจะกระตุกยิ้มร้าย “ก็สมควรแล้วที่จะโดน ใครใช้ให้ทำตัวอวดดีอย่างนี้ล่ะ ยอมรับซะตั้งแต่แรกก็หมดเรื่องว่าคุณน่ะอยากเอาผม ผมไม่ใจร้ายพอที่จะทรมานคุณขนาดนั้นหรอก...”
“บอกว่าไม่ไง”
“อยู่เฉย ๆ!” เจ้าตัวร้ายสวมบทเจ้านายยิงฟันขู่ ยิ่งเห็นรุจิรัชน์ทำท่าพยศยิ่งรู้สึกว่าตัวเองชนะ มือยาวข้างหนึ่งบีบนวดของในกางเกงคนด้านใต้ อีกข้างก็เบิกทางตัวเองด้วยนิ้วให้รุจิรัชน์ดู คนถูกกระทำรู้สึกหายใจติดขัดขึ้นมาเสียเฉย ๆ หากไม่ติดว่าต้องเป็นฝ่ายถูกกระทำ ป่านนี้เขาได้จัดการรพีไปแล้ว
แต่อันที่จริงเขาก็ไม่จำเป็นต้องรอเลย หากต่างคนต่างมีอารมณ์อยากจะทำ รุจิรัชน์คิดพลางขบฟันแน่น ลุกขึ้นปลดกระดุม ถอดเสื้อของตัวเองให้คลายความร้อนรุ่มในตัวออกเสียบ้าง
“จะทำอะไร ถอยไปนะ...” แต่ครั้นจะจับให้อีกคนเป็นฝ่ายถูกกระทำบ้าง รพีก็ขืนตัวไม่ยอม ทำเสียงแข็งและผลักออกอย่างเอาแต่ใจ “ไม่ได้เรื่อง เป็นพวกไก่อ่อนรึไง!”
“ชักช้า”
“หิวโหยมาจากไหน ปล่อยนะ” คนอยู่ด้านใต้ดิ้น จิกข่วนร่างหนาเสียเต็มที่ ท้ายที่สุดรุจิรัชน์จำเป็นต้องยอมเพราะจะกลายเป็นว่าขืนใจคนด้านใต้เสียได้ อีกอย่าง...รพีคงกำลังสนุกที่เอาชนะเขาด้วยบทบาทเจ้านาย ก็แหงแหละ...รุจิรัชน์คิดแล้วดึงหลังมือมาจูบ “กล้าดียังไงรพี เอาใหญ่แล้วนะ”
“ทำไม! คิดว่าตัวเองเป็นคุณชายแล้วจะทำอะไรก็ได้งั้นเหรอ”
“ก็ใช่น่ะสิ เพราะงั้นยอมนอนนิ่ง ๆ ให้ฉันทำซะ”
“ฝันไปเถอะ ไม่ให้เอาง่าย ๆ หรอก” อีกฝ่ายฟาดมือมาที่อกเขา รุจิรัชน์มุ่นคิ้ว ผ่อนลมหายใจให้เป็นปกติยามมือของอีกฝ่ายล้วงไปในกางเกงใช้มือให้ ปากบอกว่าไม่ยอม แต่มือตั้งใจทำให้รุจิรัชน์สติแตก ชายหนุ่มโน้มลงไปจูบเจ้าตัวอย่างหื่นกระหายกว่าเก่า อดไม่ไหวที่จะฝังเขี้ยวบนหัวไหล่ขาว ๆ
รู้ตัวอีกทีก็กอดรัดฟัดคนด้านใต้เข้าให้จนอีกฝ่ายต้องดันออก เจ้าตัวผละมือที่อยู่ในกางเกงเขาออกมาอมให้ดู ส่งสายตายั่วเสียหัวใจรุจิรัชน์ไม่อยู่กับเนื้อกับตัว อดจินตนาการไม่ได้ว่าปากแดง ๆ นั่นควรจะอมอะไรที่มันใหญ่กว่านั้น
"อยากได้ไหมครับ...” คนกล่าวใช้หน้ากวน แล้วยื่นนิ้วเรียวที่เปื้อนน้ำลายของตัวเองมาให้เขา รุจิรัชน์กลืนน้ำลายรอตั้งแต่มันยังมาไม่ถึง หากทว่าเขาไม่ได้ชิมรสชาติหวาน ๆ นั้นอย่างที่คิด เมื่ออีกคนเปลี่ยนใจกระตุกมือกลับ แล้วยื่นเท้ามาให้แทน
แววตาท้าทายของเด็กตรงหน้าทำให้รุจิรัชน์ตะลึงงัน รพีไม่ได้พูดพร่ำอะไรนอกจากมองเขา ใช้นัยน์ตาฉ่ำนั้นหลอกล่อให้รุจิรัชน์ยอมเชื่อฟัง ชายหนุ่มลากนิ้วมือตามเรียวขายาวของอีกฝ่ายมาจรดที่ข้อเท้าที่ยื่นมาใกล้ด้วยความแปลกใจ ก่อนที่อีกฝ่ายจะเฉลยด้วยแววตาที่เหนือกว่าว่า
“เลียมันสิ เลียจนกว่าผมจะพอใจ เลียแล้วก็อ้อนวอนผมไปด้วย”
รุจิรัชน์ผ่อนลมหายใจ อกสั่นกับภาพสีหน้าของคนกล่าว ชายหนุ่มกำข้อเท้าเล็กแน่น ฝังจมูกโด่งลงบนฝ่าเท้านั้นเพื่อสูดเอาลมเข้าปอดอย่างตื่นเต้น ความปวดหนึบในกางเกงกระตุกจนต้องสัมผัสปลอบประโลมมัน ในขณะที่ลากลิ้นบนฝ่าเท้าสีชมพูอย่างไม่ต้องนึกคิดให้เสียเวลา
ก็ได้ เขาจะยอมตามเกมให้ พ่อตัวร้าย
“อืม...” รพีทำหน้าพอใจ มองใบหน้าหล่อเหลานั้นกำลังตั้งอกตั้งใจอมปลายนิ้วเท้า ชอนไชลิ้นไปทั่วจนตัวบางกว่ากระตุก อดจะยืดขาอีกข้างไปสัมผัสของในกางเกงอีกฝ่ายไม่ได้
“อยากได้ใช่ไหมล่ะ” คนถามใช้เสียงพร่า ยิ่งเห็นรุจิรัชน์ผงกหัวรับก็ยิ่งพึงพอใจกว่าเก่า ชายหนุ่มตัวร้ายหัวเราะ ดึงเท้ากลับเมื่อรู้สึกว่ามันเปียกชื้นไปด้วยน้ำลาย พยักเพยิดหน้าให้อ้าปากแลบลิ้น ก่อนจะเป็นฝ่ายยื่นเท้าเข้าไปให้เสียเอง
นิ้วเท้าของรพีขยับกลั่นแกล้งหนีบลิ้นอันชุ่มฉ่ำอยู่สองสามครั้ง ก่อนจะดึงกลับออกมา ทิ้งวางเท้าไว้ที่บ่ากว้างนั้นด้วยยิ้มพอใจ “เด็กดี เด็กดี...”
ตัวเองแก่กว่าเขารึก็ไม่ รู้จิรัชน์มุ่นคิ้วมองตามคนเอาแต่ใจที่เอนหลังนอนบนเตียง เจ้าตัวส่งยิ้มยั่วขณะใช้เท้าดุนดันความเป็นชายเขาเพื่อกลั่นแกล้ง
ซึ่งดูเหมือนรพีจะขอบอกชอบใจที่แกล้งรุจิรัชน์ได้ นอนยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ให้ชายหนุ่มกระเถิบเข้าไปหา คราวนี้เด็กตรงหน้ายอมนอนนิ่งให้กอดจูบ หนำซ้ำยังทำตาหวานฉ่ำยามผละออกจากกัน เขาจำได้ แววตาร้าย ๆ เช่นนี้แหละที่ตัวเองเห็นเมื่อช่วงสลึมสลือวันนั้น
รอยยิ้มหวานแสนยั่ว
“ฮิ...” คนด้านใต้หัวเราะ เมื่อเห็นเขานิ่งจับภาพเบื้องหน้า “ชอบเหรอครับ”
ใช่...รุจิรัชน์ยังไม่เคยเจออะไรอย่างนี้มาก่อน เขาตื่นเต้นจนหายใจแทบไม่ทัน พูดง่าย ๆ ว่าอย่าหวังว่าจะออกไปจากเกมนี้ได้อีกต่อไป รพี ต่อให้ต้องเขาเล่นเป็นหมาตัวหนึ่งก็ยอม...
ชายหนุ่มกลืนน้ำลาย เมื่อเจ้าตัวน้อยลุกขึ้นจับให้เขาเป็นฝ่ายนอนพิงหัวเตียง ยัดความเป็นชายเข้าปากเขาโดยไม่คิดจะขอ รุจิรัชน์มุ่นคิ้ว แม้จะไม่รู้สึกเจ็บยามถูกกระตุกกลุ่มผมให้ทำตามใจ แต่นี่มันก็ครั้งแรกที่เขาได้เอาของผู้ชายด้วยกันเข้าปาก เขาสำลักหายใจหายคอไม่ทัน นั่นแหละรพีถึงก้มลงมาจูบ ลูบแก้มปลอบ แล้วหมุนตัวลงไปสอนด้วยการทำให้รุจิรัชน์ดูบ้าง ซึ่งไม่คิดเลยว่าปากเล็ก ๆ นั่นจะเก่งกาจได้ถึงเพียงนี้ เพียงไม่นานรุจิรัชน์ก็ถึงฝั่งฝันเพราะอดทนมานานเกินไป หรือไม่เขาก็ตื่นเต้นจนทนไม่ไหว
ชายหนุ่มหลับตาผ่อนปรนอารมณ์ ไหนจะเสียงหัวเราะเยาะของรพีอีก
“ไวจัง...”
ให้ตายซี เขาเสร็จก่อนรพีเนี่ยนะ ทั้งที่ตอนนี้มันก็แค่ช่วงเล้าโลมเท่านั้นเอง ราชนิกุลหนุ่มคิดพลางยกมือปิดความขายขี้หน้าของตัวเอง นึกอยากกัดแก้มก้นขาว ๆ ของอีกฝ่ายข้อหาทำตัวน่าหมั่นไส้เสียเหลือเกิน
แต่นอกจากจะเป็นคำพูดล้อเลียนแล้ว ยังเป็นความท้าทายสำหรับชายหนุ่ม รุจิรัชน์คุมอารมณ์ตัวเองขณะลิ้นร้อน ๆ กำลังปรนเปรอให้ต่อ มือหนาก็จิกเฟ้นบั้นท้ายเนื้อกลมกลึงของรพีไปพลาง
เจ้าตัวครางอืออือส่ายก้นให้ ภาพน่าดูเสียชายหนุ่มลืมไปเลยว่าเป็นครั้งแรกที่ต้องนอนกับผู้ชาย
เพราะเตียงของรพีแคบนัก ร่างใหญ่จึงกระเถิบลงมาพาดอยู่บนเตียงเพียงครึ่งตัวเท่านั้น ปลายเท้ายังคงแตะบนพื้น รุจิรัชน์ยกเอวให้มือเล็กรูดรั้งกางเกงลงไปกองบนพื้นให้ ขณะที่ชายหนุ่มชะโงกหัวมองคนอ้าปากครอบความเป็นชาย รูดรั้งชักนำอารมณ์ได้ดีจนต้องยกเอวขึ้นตาม ไม่ไหวแล้ว...อยากทำให้มันเสร็จ ๆ ไป
คนตัวเล็กหอบหายใจ หน้าแดงจัดจนเหมือนคนเป็นไข้ ขยับมานอนบนตัวรุจิรัชน์แล้วแลกลิ้นจูบกัน ชายหนุ่มไม่รู้ว่าตัวเองทำหน้าอย่างไร หากทว่าคนด้านบนกลับยิ้มหวาน ก้มลงกัดตามตัวเขาราวกับต้องการตีตราจองไปแทบทั่วทุกที่
ก่อนจะผละมาสบตา “ขอร้องผมสิ”
นี่แสดงว่าตัวเองไม่ไหวแล้วซีนะ รุจิรัชน์กลืนน้ำลายด้วยหัวใจระทึก “ยังไง...”
คนด้านบนยิ้มหวานเมื่อถูกถาม เห็นว่าทาสจอมพยศยินยอมแล้ว จึงหยิกแก้มเขามาหนึ่งทีราวกับเอ็นดูเด็กน้อย “พูดว่า คุณรพี ได้โปรดให้ผมเอาเถอะนะครับ ผมทนไม่ไหวแล้ว”
ให้ตายสิ...ไอ้เด็กหัวรั้นคนนี้คงเก็บกดที่เขาใช้งานน่าดู รุจิรัชน์คิดแล้วกระตุกยิ้มอย่างพอใจเมื่อเห็นคนตรงหน้าสุดกู่กว่าที่คิด ดึงมือยาวมาฝังจูบราวเทิดทูณก่อนจะกล่าวเสียงเบาอีกว่า
“คุณรพี คุณยั่วผมเกินไปแล้ว ถ้าไม่ได้ร่างกายของคุณผมคงตายแน่ ได้โปรด...เอาร่างกายล้ำค่าของคุณมาทำให้ผมมีความสุขเถอะนะครับ...” รับรองว่าเขาจะทำให้คุณรพีมีความสุขจนไม่ลืมหูลืมตาเลยล่ะ...รุจิรัชน์ยกยิ้มขึ้น เมื่อเลือกที่จะยกให้นายใหญ่ตรงหน้าสูงส่งขึ้นไปอีกเท่าตัว
“ถ้าขอซะขนาดนี้ จะไม่ให้ก็ยังไงอยู่...” เจ้าตัวว่า
อา...ชนะไปเลยรพี เกมนี้เธอชนะใจฉันไปเต็ม ๆ! รุจิรัชน์คิด พร้อมทั้งส่งสายตาเว้าวอนขออย่างจริงจัง
ดูเหมือนเด็กตรงหน้าจะพอใจ มีความสุขกว่าที่คิด เจ้าตัวคลานเข่าลงไปนอนกับพื้น แอ่นเอวโก่งโค้งในท่าที่พร้อมให้รุจิรัชน์ได้รับความสุขอย่างที่ต้องการ ได้เห็น...หัวใจคนมองก็เต้นถี่เสียจนแทบหลุดจากอก ปรี่ไปหาเร็วไวเยี่ยงสัตว์เดือนสิบตอนเห็นตัวเมียไม่มีผิดเพี้ยน...
จากเจ้านายตัวน้อย เปลี่ยนมาเป็นลูกแมวครางเสียงหลงจนชายหนุ่มต้องปิดด้วยปาก รพีคิดถูกแล้วที่ยอมให้เขาทำที่พื้น เพราะหากนอนให้รุจิรัชน์ทำบนเตียง มีหวังความดังตามจังหวะของมันคงปลุกลุงสายจากฝั่งโน้นได้ ไหนจะเสียงผิวเนื้อกระทบตีกันดังก้องจนอดไม่ได้ที่ต้องผ่อนแรงตัวเองลงอีก
“เบา ๆ หน่อยสิครับ” ดูเหมือนรพีจะเริ่มสร่างเมาขึ้นมาแล้ว
แต่ใครมันจะทนไหว แค่เห็นสายตายั่วนั่นก็สติกระเจิงแล้ว รุจิรัชน์กัดฟันแน่น ครางฮึ่มฮั่มในลำคอ รู้อยู่ว่าขนาดของตัวเองทำให้คนโดนกระทำสะเทิ้นไหวรุนแรงจนแทบเป็นกระดอนกระเด็น แต่เวลานี้เขาได้หามีสติจะยับยั้งชั่งใจพอไม่
“ค..คุณชาย เบาแรงลงหน่อย...อื้อ!” ยิ่งพูดก็ยิ่งเพิ่มแรงขึ้นไปอีกจนได้ยินเสียงจุกของอีกฝ่าย “อยากให้ฉันทำแรงกว่านี้ก็บอก”
“อั่ก...ม..อื้อ!” เสียงลมหายใจยามถูกกระทำให้คำตอบรุจิรัชน์ดีว่าไม่ใช่ ไหนจะมือยาวยื่นมาจิกข่วนตัวนี่อีก ทว่าชายหนุ่มไม่รีรอท่าให้เสียเวลา เพราะเจ้าตัวไม่ได้บอกว่าไม่ชอบ
ได้ยินเสียงรพีครวญอือออยามถูกจับพลิกเปลี่ยนท่า เพราะเป็นพื้นไม้และแข็ง ข้อศอกขาว ๆ ที่ใช้ค้ำทั้งสองข้างเปลี่ยนมาแดงเถือกจนรุจิรัชน์ต้องโน้มลงไปเลียปลอบ
เสียงสะอื้นฮึกจากรพีราวกับกำลังทรมาน ทว่าไม่ใช่เลย
“เอาอีกครับ เอาอีก...” อีกฝ่ายมีความสุขจนร้องไห้
ร่างเล็กกว่าถูกจับให้ยืน เจ้าตัวเอนหลังมาพักพิงศีรษะกับบ่ารุจิรัชน์ ดึงมือหนาให้ไปช่วยนำพาความสุขด้านหน้า ชายหนุ่มหยุดแรงลงให้เจ้าตัวคุมเกมพร้อมหอบหายใจ ส่วนคนถูกกอดด้านหน้า จากร้องเสียงหลงก็เปลี่ยนมาครวญครางในลำคอ เมื่อได้เป็นฝ่ายขยับเอวทำเอง และรับความสุขจากมือที่รุจิรัชน์ขยับสาวให้
รุจิรัชน์แหงนคอหลับตาอย่างรู้สึกดี ยามรพีส่ายก้นให้อย่างถึงอกถึงใจ ในตอนที่ใกล้จะถึงฝั่งฝัน เจ้าตัวเล็กก็พูดไม่เป็นศัพท์เอาเสียเลย ทั้งสบถคำลามกหรือคำหยาบคาย ไม่เว้นแม้แต่คำพูดหวาน และร้องเรียกชื่อของรุจิรัชน์ไม่ขาดปาก
คนตัวใหญ่ด้านหลังทำได้เพียงหลับตา สูดลมเข้าปากเพราะตัวเองก็ทนไม่ไหว รพีเร้าอารมณ์เขาเกินไป ท้ายที่สุดก็ไม่อาจกลั้นความสุข จนพ่นมันเข้าไปในตัวอีกฝ่ายเสียล้นเอ่ออย่างไม่ได้ตั้งใจ ในขณะที่คนถูกกระทำก็ปล่อยความสุขสมอารมณ์หมาย พวยพุ่งกระจายเปื้อนพื้นเต็มไปหมด
ลำแขนยาวกอดคนด้านหน้าไว้แนบแน่น ประกบปากแลกน้ำลายให้พอใจ จูบบ่าแคบนั้นปลอบยามตัวคนด้านหน้ากระกระตุกไปกับความรู้สึกดี ยอมรับว่าเซ็กส์หนนี้เป็นสิ่งหนึ่งที่ทำให้รุจิรัชน์จำไปอีกนาน
ยามเขาถอนตัวออก ขารพีก็อ่อน ทิ้งตัวลงนอนบนพื้นไปเสียเฉย ๆ อย่างสิ้นท่า เจ้าของร่างสูงยืนมองคนเปลือยหอบถี่ตรงหน้านิ่ง เริ่มรู้สติเมื่อทุกอย่างสงบลงแล้วว่าทำอะไรลงไป
สุดท้ายก็มีเซ็กส์กับรพีไปจนได้...
คนอยู่บนพื้นช้อนตาขึ้นมามอง หน้าช้ำแดง ไม่ได้พูดสิ่งอื่นใด นอกจาก...
“ผมไม่ผิดสักหน่อย มันนอกใจผมก่อน”
แล้วก็ร้องไห้ สะอื้นฮึก ๆ อยู่อย่างนั้น
รุจิรัชน์ยกมือสางผมที่เปียกเหงื่อของตัวเองออก จำได้ว่ามันมีอะไรยุ่งยากเกิดขึ้นก่อนหน้านี้ แล้วเขาก็เพิ่งได้รู้ว่าที่รพีทำไปก็เพราะความโกรธแค้นต่อแฟนที่ทรยศ ตัวเองก็เลยทำบ้าง แม้จะรู้สึกว่าเสียศักดิ์ศรี แม้จะแอบเคืองใจ แต่ชายหนุ่มไม่โทษอีกฝ่าย
ตัดสินใจไปหยิบผ้าขนหนูห่มกายให้ แล้วเดินไปปรับอารมณ์ขุ่นมัวของตัวเองในห้องน้ำ เดินออกมาอีกทีรพีก็หลับทั้งยังอยู่แบบนั้น คนตัวใหญ่จึงปลุกให้ลุกไปนอนบนเตียง หากทว่าเมื่อเจ้าตัวตื่นก็ไม่ยอมนอน วอแวกวนใจ ขอให้รุจิรัชน์ทำต่ออีกจนกว่าจะพอใจทั้งสองฝ่าย
ซึ่งชายหนุ่มก็ไม่ขัด ฉวยโอกาสตักตวงเอาความสุขนั้นอย่างไม่มีวันเหน็ดเหนื่อย เพราะก็รู้ดีอยู่ว่าไม่มีใครเลยที่ได้เปรียบหรือเสียเปรียบ มันก็แค่เซ็กส์ที่ถูกอกถูกใจกันเท่านั้นเอง
กว่าจะพอใจ ทั้งสองก็สลับกวนใจกันทั้งคืน จนเกือบรุ่งเช้า...
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น